อย่าไว้ใจนางแต่ให้วางใจรัก

จู่ๆ ‘คคนางค์’ ก็อยากมีลูกขึ้นมาโดยที่ยังไม่มีแม้แต่แฟน 

แล้วปัญหามันก็อยู่ตรงนี้แหละ ก็ถ้าจะมีลูก มันก็ต้องมีผัวก่อนไหม ไม่งั้นจะไปเอาลูกมาจากไหน

*****************************

“ก็แค่นางอยากมีลูกน่ารักๆ สักคน ก็เลยขอให้แม่ต้อมช่วยหาพ่อของลูกให้” 

“นี่เธอคิดอะไร การมีลูกมันไม่ใช่เรื่องล้อเล่นนะ” ภคภัทรจ้องเธอด้วยสายตาคมดุ 

“ก็ไม่ได้บอกว่าล้อเล่นสักหน่อย” คคนางค์บอกเสียงอ่อย ไม่รู้ทำไมเธอถึงได้รู้สึกเกรงๆ กลัวๆ สายตาของเขาขึ้นมาก็ไม่รู้ 

“ถ้างั้นสมองเธอมีปัญหาหรือไง ถึงได้คิดจะมีลูกทั้งที่ยังไม่พร้อม” 

คำว่า ‘สมองมีปัญหา’ นี่ไม่ได้หลอกด่าว่าเธอโง่ใช่ไหม

“ใครบอกว่าไม่พร้อม นางมีความรักให้ลูกของนางเต็มเปี่ยมเลยเหอะ แล้วนางก็มีเงินมากพอที่จะเลี้ยงลูกของนางได้แล้วกัน” 

“บอกว่าพร้อม ไหนล่ะพ่อของลูกเธอน่ะ” 

“ก็กำลังหาอยู่นี่ไง”

ภคภัทรกลอกตาพลางถอนหายใจ “บอกเลยนะ ถ้าเธอเป็นน้องเป็นนุ่งพี่ล่ะก็ ได้โดนพี่ฟาดก้นลายแน่ๆ”